ناتو؛ غذایی بدبو و لزج که ژاپنی ها دوست دارند - مجله سرگرمی

مادر 65 ساله من بلااستثنا هر روز غذایی آماده می نماید که به نظر خیلی ها ظاهر، بو و مزه حال به هم زنی دارد. ناتو یک غذای سنتی ژاپنی است که دانه های تخمیرشده سویا درست می گردد. بوی آمونیاک می دهد و بافت لزجی دارد، و به همین دلیل عامل اختلاف است، حتی بین کسانی که با آن عظیم شده اند.

نیفتی، یکی از ارائه نمایندگان خدمات اینترنتی در ژاپن، سال 2017 تحقیقی انجام داد که نشان می داد تنها 62 درصد مردم ژاپن واقعا از ناتو لذت می برند. 13 درصد هم خیلی جدی از مزه آن بدشان می آید. با این حال، خیلی ها این غذا را به خاطر فوایدش می خورند.

یوکی گومی، آشپز ژاپنی ساکن لندن و استاد مدرسه آشپزی، می گوید ناتو واقعا بوی بدی دارد. نمی گردد بویش را نادیده گرفت. ولی همواره در یخچالم پیدا می گردد.

خانم گومی می گوید صندلی این غذا در خانه اش بسیار اساسی است، همان طور که پنیر و ماست در بسیاری از خانه های غربی پیدا می گردد.

ناتو را معمولا با پیازچه و تخم مرغ خام مصرف می نمایند

روزی یک بسته ناتو برای فرار از عزرائیل کافیست

ژاپنی ها از مدت ها قبل مبلغ مصرف ناتو بوده اند و عقیده دارند که مصرفش با بهتر شدن جریان خون و کاهش خطر سکته ارتباط دارد - مسائلی که قطعا به گوش ساکنان کشوری که میزبان یکی از پیرترین جوامع بشری است، خوش می آید.

مادرم اغلب ادعا می نماید که ناتو خونش را مثل ابریشم می نماید. حتی یکی از وبسایت های خبری ژاپن در اقدامی شگفت انگیز مدعی شد که روزی یک بسته ناتو برای فرار از عزرائیل کافیست.

صندلی ناتو در خیلی از خانه های ژاپنی مشابه صندلی پنیر و ماست در خیلی از خانه های غربی است

هیتوشی شیراکاوا، استاد علوم غذایی در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه توهوکو در شهر سندای، می گوید این ادعا، حداقل برای بعضی ها، احتمالا درست است.

او به تحقیقی بلندمدت اشاره می نماید که در اوایل امسال در ژورنال پزشکی بریتانیا منتشر شد. پژوهشگران مرکز ملی سرطان در توکیو متوجه شدند که احتمال فوت به خاطر سکته و حمله قلبی در مردان و زنانی که روزانه دانه های تخمیرشده سویا مانند ناتو مصرف می نمایند 10 درصد کمتر از دیگران است.

آقای شیراکاوا می گوید غذا های حاوی دانه های تخمیرشده سویا کمتر ترکیبات خود را در جریان فرآوری از دست می دهند، مساله ای که به نظر می رسد علت اصلی رابطه معین بین مصرف ناتو و کاهش احتمال ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی است.

این ترکیبات غذایی شامل مقادیر زیادی پروتئین، آهن و فیبر است که پیامد های مثبتی برای فشار خون و وزن دارند.

ناتو حتی ممکن است باعث گردد مردم هم جوانتر به نظر برسند و هم احساس جوانی نمایند. یک وعده ناتو (حدود 50-40 گرم) احتیاج روزانه به ویتامین کا را که دولت ژاپن معین نموده است تامین می نماید و ممکن است مانع از پوکی استخوان گردد. ناتو در عین حال مملو از ویتامین های ب6 و ئی است، که به گفته آقای شیراکاوا پیری پوست را کند می نماید و فرایند پوست ریزی را تسریع می نماید.

مردان و زنانی که هر روز ناتو می خورند کمتر دچار حمله قلبی و سکته می شوند

اما استفاده از دانه های تخمیرشده سویا در رژیم غذایی ژاپنی ها قدمتی بسیار بیشتر از کشف فوایدشان دارد. دکتر ساموئل یاماشیتا، استاد تاریخ ژاپن در کالج پمونا در استان کالیفورنیا، می گوید که این غذا نخستین بار در قرن هشتم میلادی از چین به ژاپن آورده شد.

به گفته او اسناد تاریخی در ژاپن نشان می دهد که با وجود این که ناتو در قرن هشتم به این کشور آورده شد، نخستین بار در اواخر قرن دوازدهم بود که بین اشراف و جنگجویان محبوبیت پیدا کرد و در اواسط قرن چهاردهم در کنار توفو به صندلیی مهم در خوراک های گیاهی برگرفته از آیین بودایی دست پیدا کرد.

او می گوید که ناتو در قرن هفدهم به یکی از ارکان اصلی تغذیه در ژاپن تبدیل شد و به کتاب ها آشپزی راه پیدا کرد و به آشپزخانه های خانگی راه یافت.

دانه های سودا را در آب خیس می کردند، سپس می جوشاندند یا بخار می دادند، و سپس با باکتری باسیلوس سوبتیلیس قاطی می کردند. در ادامه دانه ها را لای نی می پیچیدند و بنا بر فصل و دمای هوا اجازه می دادند که به مدت تقریبا یکی روز تخمیر گردد.

امروزه، اما ناتو به آماده سازی بسیار کمتری احتیاج دارد و در بغالی ها و سوپرمارکت های سراسر ژاپن پیدا می گردد. یک جعبه ناتو که معمولا حاوی سه بسته پلاستیکی است 100 تا 300 ین هزینه دارد. هر کدام از بسته های پلاستیکی یک پرس است و در داخلش سوس سویا و خردل تند هم هست.

برای آماده کردن ناتو، کافی است که این سه قلم را با هم مخلوط کنید و محصول چسبناک را روی مقداری کته سفید بریزید. البته مخلفات دیگری هم برای تزئین این غذا استفاده می نمایند، مثل پیازچه یا تخم مرغ خام.

ناتو در ژاپن عمدتا هنگام صبحانه خورده می گردد. مادر من علاقه زیادی به مزه آن ندارد، اما هر روز صبح یک کاسه می خورد تا از فواید غذایی آن بهره مند گردد.

به طور سنتی، دانه های سویا را بعد از بخار دادن در نی می پیچیدند تا تخمیر شوند

آکمی فوکوتا، جواهرفروش در توکیو، می گوید هفته ای چند بار ناتو می خورد، چون هم مفید است و هم خوشمزه. خانم گومی هم ترجیح می دهدکه دختر چهارساله اش هنگام شام ناتو بخورد و می گوید یک هدیه الهی برای مادرانی است که سرشان شلوغ است.

بعضی ها، مثل مایوکو سوزوکی، کلا در سطح دیگری از این غذای ساده لذت می برند. خانم سوزوکی روزی دو سه بار ناتو می خورد و به اسم یک اینفلوئنسر ناتو عایدی خوبی کسب می نماید.

او که در یوتیوب و اینستاگرام به دختر ناتو معروف است تبلیغ رستوران هایی را می نماید که با استفاده از ناتو غذا های غیرعادی تهیه می نمایند. در عین حال دستور های طبخ خودش را هم دارد که با موضوع این ماده لزج طراحی شده اند. او مرتب عکس هایی از ترکیبات مشکوکی مثل پاستای ناتو، پیتزای ناتو و حتی بستنی ناتو به اشتراک می گذارد.

او در توضیحاتش می گوید من از مزه منحصربه فردی که حاصل تخمیر است لذت می برم. وقتی به غذا های خود ناتو اضافه می کنید، طعم های قوی و دلپذیری به آن ها می دهد.

علاقه او چنان زیاد است که تا به حال سه بار به رستوران سندای-دی در شهر توکیو رفته است که متخصص ناتو محسوب می گردد. شما می توانید با پرداخت 900 ین تا جایی که دلتان می خواهد ترکیبات مختلف ناتو بخورید، از جمله ناتو با کنجد و ناتو با جلبک. این رستوران یک دسر عجیب هم دارد: دونات ناتو.

ایتو هیدفومی، رئیس این رستوران، سومین نسل خانواده اش است که این کسب وکار را اداره می نماید. این رستوران ابتدا در سال 1961 و در استان یاماناشی تاسیس شد. به گفته او تقاضای مشتریان باعث شد تا رستوران در مرکز ژاپن هم افتتاح گردد. در سطح شهر چند دستگاه فروش اتوماتیک هم محصولات این رستوران را در توکیو می فروشند.

به گفته او اداره یک کسب وکار خانوادگی که چنین محصول سالمی در اختیار مردم می گذارد واقعا مایه رضایت است.

با وجود معروفیت ناتو به اسم یک غذای عالی، در خارج از ژاپن نتوانسته است جایی برای خود باز کند. اما در یک کار پیروز بوده است: قرار گرفتن در موزه غذا های حال به هم زن شهر مالمو در سوئد.

آندریاس آرنس، مدیر این موزه، می گوید بیشتر مردم از دو ویژگی ناتو بدشان می آید: بوی بد و بافت لزج. در عین حال حاوی یک نوع باکتری است که در خاک پیدا می گردد به همین دلیل بوی خاک هم می دهد.

از غذا های دیگری که در این موزه پیدا می گردد می توان به کباب خوکچه هندی از کشور پرو و پنیر کرم دار از ساردینیا اشاره نمود. بعضی از تنقلات آمریکایی نظیر پاپ-تارت و تویینکیز هم پشت ویترین های موزه هست.

او می گوید درک ما از خوشمزه و حال به هم زن بسیار فرهنگی است. صرفا به این بستگی دارد که با چه عظیم شدیم و به چه چیز هایی عادت داریم. ناتو مثال خیلی خوبی برای این واقعیت است.

خانم گومی به خوبی این ادعا را درک می نماید. او در سال 2013 داشت کتابی تحت اسم سوشی در خانه: راهنمای طبخ سوشی ساده و عالی برای مبتدی ها می نوشت و به خوبی به یاد دارد که گنجاندن ماکی ناتو در آن تصمیم بسیار سختی بود. او می گوید نگران بودم که مردم از این چیز بدبو خوششان نیاید. راستش تا حدی خجالت می کشیدم. .

اما خانم گومی می گوید که فضا عوض شده است و حالا بعضی از دانشجویانش کنجکاوی می نمایند. به گفته او تعداد کسانی که به ژاپن سفر می نمایند و در مهمان پذیر های سنتی اقامت می نمایند بیشتر شده است. صبحانه در این مهمان پذیر ها همواره شامل ناتو می گردد.

وقتی از ژاپن برمی گردند پیش من می آیند و می گویند چیز عجیب و چسبناکی خورده اند… بعضی ها خیلی بدشان آمده بود. راستش کاملا درکشان می کنم. اما بعضی ها هم می گویند که اتفاقا خوششان آمده است و دوست دارند بدانند که کجا پیدا می گردد.

خانم گومی می گوید که این تحول او را امیدوار نموده است که شاید غیرژاپنی ها هم بالاخره به میزان خودش از ناتو لذت ببرند.

به نظرم اگر در جا های دیگر هم پیدا گردد عالی می گردد. مثل بازار های محلی. گرایش به طرف غذا ها و نوشیدنی های تخمیرشده مثل کیمچی، کفیر و کمبوچا دارد بیشتر می گردد. حس می کنم که به زودی نوبت ناتو هم خواهد رسید.

shortmessagesystem.ir: مجله پیامک، آخرین اخبار و مقالات در حوزه فناوری و تکنولوژی های مدرن

aliabad-new.ir: علی آباد جدید، اخبار و آخرین رویدادهای علی آباد

منبع: فرادید